Hoe schrijf je een verhaal? Door een cursus verhalen vertellen te volgen!

()

Word een verhalenverteller!

Hoe bouw je het verhaal op met plots, personages, scènes…? Hoe breng je de personages tot leven? Hoe zorg je ervoor dat het publiek de actie begrijpt? Hoe creëer je een rijke en complexe wereld? Hoe maak je het imaginaire echter dan het reële? Hoe verleid je het publiek? Welke boodschap moet de vertelling brengen? Veel vragen. Maar één antwoord: leren vertellen.

Cursus scenarioschrijven

Hallo en welkom bij Story&Drama, de site voor verhalen vertellen in al zijn vormen. Bijna alle kunstenaars vertellen verhalen, maar weinigen beheersen echt het verhalende schrijven. Om je te overtuigen van de noodzaak om het te leren, zal ik je eerst wat vertellen over wie ik ben en hoe ik tot het schrijven van deze website en een hele verzameling cursussen scenarioschrijven ben gekomen, daarna vertel ik je meer in detail over verhalen vertellen, en leid je naar de delen van de site die je kunnen helpen en interesseren.

Verhaal van een schrijver die leert hoe je moet schrijven

Literatuur of niets

Toen ik 16 was, veranderde mijn leven toen ik het werk van grote schrijvers leerde kennen: Arthur Rimbaud, Isidore Ducasse comte de Lautréamont, Stéphane Mallarmé, Fiodor Dostoïevski, Antonin Artaud, Louis-Ferdinand Céline, André Malraux, Marguerite Yourcenar, Marguerite Duras, Bernard-Marie Koltès, Bret Easton Ellis, Don De Lillo, enz.

Carrière als gepubliceerd en bekroond schrijver

Ik besloot dus om zelf schrijver te worden. 5 jaar later publiceerde ik mijn eerste boek, toen een tweede, een derde, toen 6 in totaal voor 30 jaar. Mijn eerste literaire website zag het licht in 1998 en maakte deel uit van de eerste golf van het Franse web. Ik heb 3 jaar als literair criticus meegewerkt aan een Frans tijdschrift tussen 2002 en 2005.

Ik heb 10 jaar gewerkt aan een saga van 6 romans – mijn meesterwerk, dat ik uiteindelijk heb laten vallen omdat het leven me problemen en andere horizonten bracht. Toch bleef ik lesgeven in verhalend schrijven en de kunst van het scenarioschrijven.

In totaal heb ik tussen 1995 en ongeveer 2010 15 jaar fulltime geschreven. Sindsdien ben ik blijven schrijven, maar op een dilettantische basis – professioneel ben ik me gaan toeleggen op het schrijven voor het web.

Literaire beurzen

Om in mijn levensonderhoud te kunnen voorzien door mijn hele leven aan het schrijven te wijden, heb ik literaire beurzen aangevraagd en er twee gewonnen: de romanbeurs van het Centre National du Livre, in 2006, en de Mission Stendhal van het Institut français in 2008, waardoor ik me voor 5 jaar in Berlijn kon vestigen.

Docent verhalend schrijven

Workshops verhalende kunst in Berlijn

In Berlijn heb ik mijn in 2008 in Marseille begonnen schrijfopleiding verder ontwikkeld: tussen 2008 en 2013 heb ik in enkele tientallen workshops in het Engels aan enkele honderden jonge internationale auteurs geleerd hoe je verhalende fictie schrijft, ongeacht het medium – boek, strip, film, muziek, show, radio, enz. Het was tijdens het schrijven van mijn romans in de jaren 2000 dat ik me systematisch begon te verdiepen in de kunst van het scenarioschrijven, narratologie, narratieve theorieën, stilistiek, retoriek, enz.

De Story&Drama collectie van scenario cursussen en analyses

Na 2013, terug in Frankrijk, schreef ik mijn scenario-opleiding op, wat de Story&Drama eBook collectie van scenario cursussen in PDF werd.

Ik vulde deze schrijfcursussen aan met een verzameling analyses van beroemde werken: de films The Godfather en Pulp Fiction, de serie Game of Thrones, het kinderverhaal De Kleine Prins, de teksten van 48 Franse liedjes en de teksten van Engelse liedjes, waaronder gangsta-rap hits, 14 muziekvideo’s, 12 comedy sketches…

De Franse versie van Story&Drama heeft nu 237 artikelen, de Engelse 146 artikelen, en er zijn nog 3 versies beschikbaar in het Duits, Italiaans en Spaans.

Wat is de bedoeling van het analyseren van al deze werken? In de eerste plaats om te bewijzen dat de theorie die ik leer altijd werkt, ongeacht het medium, het genre, de stijl, de toon, het register, de thema’s, enz.

De theorie die ik doceer is een mix van elementen van links en rechts: van de Russische functionalist Vladimir Propp, van de structuralistische narratologen Greimas en Souriau, van de verhalengoeroe Robert McKee (die ik meer haat dan mag), en van enkele andere Amerikaanse scenarioschrijvers Blake Snyder, Linda Segers, die niet veel indruk op mij hebben gemaakt, maar van wie ik wel enkele kleine ideeën heb gestolen. Je vindt enkele van deze invloeden op mijn blog, in de narratieve theorie sectie.

Genoeg over mij en het ontstaan van mijn ideeën, ik ga u nu meer in detail kennis laten maken met de cursuscollectie Story&Drama scenarioschrijven. Hoe schrijf je een roman, een verhaal, een stripboek, een toneelstuk, een film, een serie, een sketch, een liedje…?

Theorie van het verhaal

Het publiek op de eerste plaats

Laten we eerst duidelijk zijn: ik heb het alleen over auteurs die professioneel genoeg zijn om te begrijpen dat als je een verhaal schrijft, dat niet in de eerste plaats is om jezelf een plezier te doen en je navel te krabben waar iedereen bij is, maar om het publiek een plezier te doen.

Ik heb hierover al heel wat ruzies gehad met litanieën nepauteurs, die menen dat zodra ze de schaduw van een slecht idee hebben, het genoeg is om er een werk van te maken – het directe gevolg is dat zo’n houding meestal tot geen enkel werk leidt, en dat zelfs als er een werk is, het nauwelijks iemand behaagt behalve de auteur ervan. Ik noem het niet eens kunst, het is pure narcistische masturbatie. Kunst, cultuur, zijn markten. De werken in alle kunsten concurreren met :

  • de duizenden meesterwerken van het werelderfgoed in alle media
  • de duizenden werken van professionele en ervaren auteurs in alle media

Dus het vertellen van je kleine trauma’s of je vakantie in Arcachon, in zo’n context, kan nooit concurrerend zijn. In plaats van urenlang een slordige roman te lezen, een saaie strip te lezen of naar een ongrappige sketch te luisteren, zullen mensen spontaan weer gaan bingen op een geweldige serie op Netflix, een gratis doc op Youtube, of gewoon voor de 12e keer Rimbaud herlezen.

Dus als je geen rekening wilt houden met het publiek en het niet centraal wilt stellen in je artistieke proces, als je denkt dat het niet nodig is hard te werken om een verhalend werk te ontwikkelen dat buiten de orde van de dag valt, als je meer om jezelf geeft dan om het culturele erfgoed van de mensheid, dan heb ik je niets te leren – en ben ik er bij voorbaat van overtuigd dat we in de kunst nooit meer iets van je zullen horen. In al mijn lessen ga ik daarom uit van het basisprincipe dat men moet schrijven VOOR het publiek, nooit zonder het publiek.

De grondbeginselen van het verhalend schrijven onder de knie krijgen

Al met al, van het Mesopotamische epos van Gilgamesj tot de serie Game of Thrones, van chansons de geste tot gangsta-rap of rocknummers, door alle tijdperken en culturen heen, is er maar één verhaal, dat bestaat uit het schrijven van de geschiedenis van de mensheid en de wereld.

De oneindige verscheidenheid aan media, stijlen, genres, verandert niets aan de essentie van de dingen: net zoals de constanten van de fysica van het universum (zwaartekracht, constante van Planck, de structuur van atomen met protonen en elektronen), veranderen de constanten van de vertelling niet.

Karakter en plot

Het hoofdpersonage

Zodat een verhaal altijd :

  • een hoofdpersonage
  • die een doel heeft
  • die obstakels ontmoet
  • en tegenstanders
  • op het einde wordt het doel bereikt of niet

De identiteit van deze hoofdpersoon neemt, zoals Proteus, duizend vormen aan, duizend gezichten:

  • een maffia-godfather
  • een bokser
  • een kind van een asteroïde
  • een klein meisje
  • een familie, een clan
  • het kan zelfs een niet-menselijk personage zijn, een auto, een wolk, een idee, een geometrische vorm

Maar de fundamentele structuur blijft ongrijpbaar.

De plot

Het feit dat een held op weg is naar een doel genereert een reeks narratieve stappen, die we de plot noemen. Ook hier kunnen er minstens 2 stappen zijn, of honderden in een soap of een lange serie (dit is nu juist het flagrante euvel van veel populaire series, die zich uitputten in het toevoegen van stappen om te voorkomen dat de hoofdpersoon het doel bereikt, en zo de gouden gans van de TV-reclame verdraaien).

Er zijn er 2 in de Paf de hond grap: 1/ Het is het verhaal van een hond genaamd Paf, hij steekt de straat over (doel) 2/ en Paf, de hond (onverwachte val maar geprogrammeerd door de tragische naam van het arme dier)

Er zijn er honderden in Game of Thrones: de White Walkers doen er maar liefst 8 seizoenen over om aan te vallen; Daenerys doet er ook 8 seizoenen over om uit haar tweede rol in Pentos te komen om het hart van de Lannister macht in King’s Landing te bereiken.

We hebben er een paar dozijn in The Godfather: Michael Corleone, die begint als een buitenstaander zonder rol in het verhaal, doet er enkele tientallen stappen over om de nieuwe nummer één godfather van New York te worden, met als doel zijn vermoorde vader te vervangen of zelfs te overtreffen.

We hebben ook enkele tientallen stappen in De kleine prins: het verhaal van de inwijdingsreis van een kind om de wereld te ontdekken en een vriend te vinden (die hij uiteindelijk zal ontmoeten in de vorm van een vos).

De personages en de acteerrollen

Het hoofdpersonage, de held, leeft zijn verhaal zelden alleen. Hier bestaat de basisstructuur erin een Antagonist tegenover de Protagonist te plaatsen. De Protagonist wil iets, de Antagonist wil het tegenovergestelde of hetzelfde dat ze niet kunnen delen:

  • Het personage van Michael Jackson wil zijn vriendin bang maken, die zichzelf wil beschermen
  • Het kleine meisje in de Skrillex video wil de perverse pedofiele man die haar wil molesteren neerhalen
  • Michael wil zijn vader wreken tegen de 5 families, die hem willen vermoorden
  • De Baratheons dan de Lannisters willen de macht houden, de Stark en Daenerys onder andere willen die van hen afnemen
  • Butch wil Marsellus oplichten en de stad verlaten met het geld dat hij met bedrog heeft gewonnen, Marsellus wil hem straffen en het geld terug krijgen
  • Ice Cube of zijn avatar in het lied It was a good day wil gewoon zijn dag doorbrengen als gangster in een in principe vijandige omgeving

Rond dit centrale conflict zijn andere personages georganiseerd, naar affiniteit en alliantie. Protagonist en Antagonist omringen zich dus met partners, die, naarmate het drama zich ontvouwt, uiteindelijk teams vormen, die elkaar vervolgens confronteren in een reeks duels, of in een collectieve strijd, soms massaal (dit is wat we waarnemen in veel verhalen die eerst tijd besteden aan het opeenstapelen van individuele conflicten, alvorens een lange collectieve eindstrijd te organiseren: in Westerns als in Star Wars, in oorlogsfilms als in oude of middeleeuwse epen).

Een verhaal dat verhalen vertelt

Een aantal soorten werken vertellen slechts één plot: het verhaal wordt gereduceerd tot één enkel verhaal. Zo vertellen een mop, een kort kinderverhaaltje, een liedje, een videoclip meestal één plot. In 5 minuten bereikt de hoofdpersoon zijn doel of niet, het publiek kent het resultaat, de spanning duurt niet lang.

Maar het toppunt van scenario-kunst wordt bereikt door die narratieve kathedralen die romansaga’s zijn, epische series, filmframes, kortom: complexe verhalen, die honderden met elkaar verweven plots kunnen vertellen. Deze verhalen hebben veelzijdige personages, die in tientallen plots verwikkeld zijn en zeer verschillende dramatische rollen spelen.

In Pulp Fiction, bijvoorbeeld, kan Marsellus een mentor zijn in het ene plot, een hoofdpersoon in een ander, en een antagonist in een derde. Vincent speelt de rol van een moordenaar in het ene verhaal, die van Marsellus de opdracht heeft gekregen een paar kinderen te vermoorden, en de rol van een minnaar in een ander verhaal waar hij uiteindelijk met Mia, de vrouw van Marsellus, naar bed gaat.

Op dezelfde manier speelt zijn personage in Michael Jacksons video Thriller paradoxaal tegengestelde rollen: vervolger van zijn vriendin in het ene verhaal, beschermer van haar in een ander. In de beste complexe verhalen spelen dezelfde personages zowel grote als kleine rollen in verschillende plots; deze diversiteit zorgt voor rijkdom en realisme, waarheidsgetrouwheid en nuance.

Cursussen verhalen vertellen

Inleiding tot het vertellen van verhalen

In mijn cursus Storytelling – Introduction, bedoeld voor alle doelgroepen maar vooral voor beginnende schrijvers, leg ik de basis voor het scenarioschrijven: het definiëren van karakter, acteursrollen, verhaal en plot, handelingen, en een korte inleiding tot dramatische effecten en narratieve parameters. Storytelling – Introduction

Werkwijze

In de Storytelling – Working Method, schets ik de stappen in het scenarioschrijven die naar mijn mening noodzakelijk zijn. Eerst onderzoek en documentatie, dan personage- en plotontwikkeling, dan algemene redactie en tenslotte schrijven (een lang proces van schrijven en herschrijven). Storytelling – Working Method

Verhalencursus 1

In deze beginnerscursus scenarioschrijven, Storytelling – 1. Beginner, leg ik de basisregels uit die in Introduction to Storytelling worden beschreven, maar dan in veel meer detail. We ontdekken het verschil tussen thematische en actantiële rollen voor personages, en ik introduceer de verschillende vormen van montage.

Ik vertel iets meer over dramatische effecten en narratieve settings en introduceer het begrip narratieve informatieverdeling.

Storytelling 1 – Beginner

Cursus Scenarioschrijven 2

Deze cursus scenarioschrijven – Storytelling – 2. Gevorderd – is bedoeld voor meer ervaren schrijvers en bouwt voort op de inhoud van de eerste cursus, maar gaat dieper en complexer om te voldoen aan de kennisbehoefte van ambitieuze schrijvers.

We bestuderen het probleem van de opdeling van een verhaal in scènes en sequenties, het probleem van de overgangen tussen plotfragmenten, we gaan dieper in op de narratieve parameters (media, genre, toon, register, stijl…), we analyseren de mogelijke effecten van chronologie en we observeren hoe dezelfde narratieve structuur op verschillende manieren kan worden verteld door de vertelstemmen, de focus, het standpunt van de verteller (alwetend of belichaamd) enz. te variëren. We werken ook de kwestie uit van de verdeling van de narratieve informatie over de personages en over het publiek.

Storytelling 2 – Advanced

Analyse van het scenario

Theorie is geweldig, want een goede artiest heeft goede ideeën in zijn hoofd, en meer dan ideeën: creatieve instrumenten, operationele concepten. Maar voor ons, auteurs, is het enige dat echt telt ons werk, het product van onze verbeelding.

Ik heb dus een gigantische oefening ondernomen om de ideeën, concepten en instrumenten van mijn lessen scenarioschrijven toe te passen op tientallen zeer verschillende werken, om concreet te laten zien hoe het werkt, hoe het wordt gedaan, hoe scenarioschrijvers en vertellers hun boodschap overbrengen, hun personages tot leven brengen, de dramatische spanning beheren, de waarden tussen hun personages uitspelen, enz.

Het doel is het scenarioschrijven te leren door te kijken naar de meesters van het scenarioschrijven in alle kunsten, filmauteurs, TV-schrijvers, komedieschrijvers, tekstschrijvers, videoschrijvers, schrijvers… Om hun werken te analyseren, hun schrijftechnieken te bestuderen, en om geïnspireerd te worden door hun knowhow.

In elk werk heb ik geprobeerd ver te gaan in de analyse, alle plots te reconstrueren, alle personages en hun thematische en actantiële functies op te sommen, de gebruikte narratieve en dramatische effecten te becommentariëren, en ook de stilistische effecten te onderstrepen, waardoor de diepe structuren van de vertelling en de betekenis gestalte krijgen in woord, geluid, beeld.

Scripts van films en series

In Pulp Fiction vond ik 10 plots, 30 actantiële rollen, een groot thematisch werk over de symboliek van plaatsen en verschillende andere thema’s (drugs, eten, scatologie…)

Pulp Fiction

In The Godfather telde ik 15 sequenties met in totaal 27 plots, met ongeveer 100 acteerrollen voor tientallen personages die rond de hoofdpersoon, Michael Corleone, zijn opgebouwd.

The Godfather

In Game Of Thrones, waarvan ik de eerste twee seizoenen heb geanalyseerd, d.w.z. 20 afleveringen (de serie werd uitgezonden toen ik de analyse maakte) met ongeveer 410 scènes, telde ik meer dan 100 plots, met 67 personages die in totaal 174 actantiële rollen op zich namen.

Game Of Thrones, adapted from George Raymond Richard Martin

Romanscenario’s

Op zoek naar een roman die bekend is bij een internationaal publiek, besloot ik De kleine prins te analyseren, aangezien dit boek HET wereldwijde literaire succes is – het is vertaald in tientallen talen en is bekend over de hele wereld.

In de 27 hoofdstukken, bladzijde na bladzijde, vond ik 25 plots, met 17 personages die 54 acteerrollen delen – de Kleine Prins alleen al neemt er 27 voor zijn rekening, oftewel de helft daarvan.

Dat is normaal, want de meeste plots, verteld vanuit het gezichtspunt van het kind, zijn duels tussen het naïeve maar intelligente kind en een halfgekke volwassene. Thematisch hekelde ik echter het seksisme van dit bewonderenswaardige verhaal, vol magie, maar dat de vrouw geen enkele rol toekent.

The Little Prince story analysis

Songteksten en videoclips

Ik analyseerde de teksten van een dozijn pop-, rock- en rapnummers, en een dozijn west-coast gangsta rap hits. Geval per geval vond ik een andere vertelkunst, soms zelfs bijna afwezig: sommige liedjes steunen gewoon op iets anders dan vertelling, of op onvolledige en afgezwakte vormen van vertelling.

Songwriting

In Gangsta rapteksten vond ik ze over het algemeen meer discursief dan verhalend – een grote mix, laten we zeggen. Thugs hebben vaak betere dingen te doen dan een verhaal te schrijven. Toch zijn er grote brokken verhaal die rondzweven in de rapper’s soep – zoals wanneer NWA de politie beschimpt in Fuck tha police, en hen vertelt over de problemen waar ze in terecht zullen komen.

Gangsta rap songwriting analysis

Hetzelfde geldt voor muziekvideo’s: sommige vertellen een echt complex verhaal, zoals de legendarische Thriller-video, die 7 briljant in elkaar grijpende plots vertelt; andere, zoals de Look-video van Sebastien Tellier, gebruiken een poëtische en thematische vorm van vertellen (we worden verteld over veranderingen in stemming en emotie).

Music Videos

Conclusie

Dat is dus het soort cursus en training over scenarioschrijven dat je op deze site kunt vinden.

Ik hoop dat het je inspireert en je creativiteit en verbeeldingskracht stimuleert om nieuwe hoogten van fictionele kracht te bereiken! Voel je vrij om een reactie achter te laten als je opmerkingen of vragen hebt.

En als je de inhoud van deze site waardeert, link er dan naar vanaf je blog of website, het is altijd leuk om gelezen te worden 🙂

How useful was this post?

Click on a star to rate it!

Average rating / 5. Vote count:

No votes so far! Be the first to rate this post.

Scroll naar boven